ลูกเจ้าพ่อเสือสมิง
26-11-2009, 22:10
เพื่อนผมที่ตรวจพบมะเร็งตับระยะสุดท้าย แล้วหมอผ่าตัดเปิดหน้าท้องเข้าไปดูตับ แล้วก็ปิดแผลเหมือนเดิมเพราะทำอะไรไม่ได้แล้วเมื่อวั นที่ 18 ก.ย.2552 มีชีวิตอยู่ได้อีกเดือนกว่าเท่านั้นเอง ก็เผาไปเรียบร้อยแล้ว
วันเผาผมก็ยืนคุยกับเขาที่บนเมรุ เผาศพ โดยที่เขาเปิดโลงให้ดูหน้าครั้งสุดท้าย ผมก็ดูหน้าเขาเหมือนนอนหลับตาและหัวเราะอยู่ ก็บอกไปว่าไปสบายนะไม่ต้องห่วงอะไร เรื่องลูกเต้า ถ้าเรียนจบเมื่อไหร่ ก็จะช่วยดูเรื่องงานให้
เห็นเพื่อนก่อนตาย และ ตายไป ก็เศร้าเหมือนกัน เคยคิดว่าถ้าคน ๆ หนึ่งรู้ว่าจะต้องตายภายใน 3 เดือน 6 เดือน เขาจะคิดอย่างไร
เพื่อนคนนี้เขาคงไปสบาย เพราะครั้งสุดท้ายก่อนหลับตา ภรรยาเขาสวดมนต์ชินบัญชรให้ฟัง เอาพระใส่มือให้กำไว้ แล้วเอามือปิดตาให้หลับ เพราะเขานอนตาค้างทั้งคืน และ บอกว่า "พี่ไปเถอะ เหนื่อยมามากแล้ว ไม่ต้องห่วงอะไรหรอก"
เอามือปิดตาตอนเก้าโมงเช้า เขาสิ้นลมหายใจตอนห้าโมงเย็น
หลังจากนั้นมีคนเห็นเขาออกวิ่งอยู่ริมถนน ที่ ๆ เขาเคยวิ่งประัำจำ 2 สถานที่พร้อมกัน เขาได้ทำในสิ่งที่ชอบก่อนตายคือวิ่งทุกวัน หลังจากป่วยก็ไม่ได้วิ่งอีกเลย
จนวิญญาณออกจากร่้างแล้วก็ทำในสิ่งที่ชอบเหมือนเดิมคือวิ่ง
หรือว่าวิญญาณมีจริง
วันเผาผมก็ยืนคุยกับเขาที่บนเมรุ เผาศพ โดยที่เขาเปิดโลงให้ดูหน้าครั้งสุดท้าย ผมก็ดูหน้าเขาเหมือนนอนหลับตาและหัวเราะอยู่ ก็บอกไปว่าไปสบายนะไม่ต้องห่วงอะไร เรื่องลูกเต้า ถ้าเรียนจบเมื่อไหร่ ก็จะช่วยดูเรื่องงานให้
เห็นเพื่อนก่อนตาย และ ตายไป ก็เศร้าเหมือนกัน เคยคิดว่าถ้าคน ๆ หนึ่งรู้ว่าจะต้องตายภายใน 3 เดือน 6 เดือน เขาจะคิดอย่างไร
เพื่อนคนนี้เขาคงไปสบาย เพราะครั้งสุดท้ายก่อนหลับตา ภรรยาเขาสวดมนต์ชินบัญชรให้ฟัง เอาพระใส่มือให้กำไว้ แล้วเอามือปิดตาให้หลับ เพราะเขานอนตาค้างทั้งคืน และ บอกว่า "พี่ไปเถอะ เหนื่อยมามากแล้ว ไม่ต้องห่วงอะไรหรอก"
เอามือปิดตาตอนเก้าโมงเช้า เขาสิ้นลมหายใจตอนห้าโมงเย็น
หลังจากนั้นมีคนเห็นเขาออกวิ่งอยู่ริมถนน ที่ ๆ เขาเคยวิ่งประัำจำ 2 สถานที่พร้อมกัน เขาได้ทำในสิ่งที่ชอบก่อนตายคือวิ่งทุกวัน หลังจากป่วยก็ไม่ได้วิ่งอีกเลย
จนวิญญาณออกจากร่้างแล้วก็ทำในสิ่งที่ชอบเหมือนเดิมคือวิ่ง
หรือว่าวิญญาณมีจริง