Printable View
ขอบคุณน้าๆทุกท่านนะครับที่มาให้กำลังใจ จริงๆผมก็เคยมอไซหายใหม่ด้วย โนวาแดช
ผมก็แค่โมโหหงุดหงิดมากๆ เคยซื้อหมา มาเลี้ยงหลายตัว ส่วนใหญ่มีใบเพ็ดฯ รักมันมาก แต่หลังๆไม่มีเวลาดูแล บางตัวก็ป่วยตาย โดนรถชนตาย ตรอมใจตายก็มี จนไม่เหลือ ผมก็เสียใจ แต่กับกล้องตัวนี้ ทำไมผมถึง ซึมเศร้าขนาดนี้ก็ไม่รู้นะครับ มีใครเล่นกล้องมั่งครับ ผมเป็นไรไปเนี่ย วันนี้ผมก็หยุดงานทำใจอยู่บ้าน ไม่อยากเจอใครเลย แปลกดี
เสียใจด้วยครับ เข้าใจดีเลยครับ เวลาเรากำลังมุ่งมั่นกับสิ่งที่อยากทำ แล้วต้องมาสูญเสียไปก่อนที่จะทำได้สำเร็จอ่ะครับ :yociexpress09:
คิดซะว่าเราใช้หนี้ที่ติดค้างกันมาเมื่อชาติที่แล้วครับ พวกนี้อีกไม่นานก็ได้ไปอยู่ในสถานที่ที่เหมาะสมครับ
คุก กับ โลง เท่านั้นครับ
อย่างน้าปองว่า คงน่าจะใช่นะครับ ผมอยู่กะเว็ปกล้องมาเป็นเดือนก่อนซื้อ หลังซื้อ ผมก็คลุกอยู่ทั้งวันทั้งคืน ผมหาซื้อหนังสือดีๆมาอ่าน ได้ 2 เล่ม กะลังเรียนรู้อยู่เลย เมื่อวานก่อนออกจากบ้านผมก็มองมันก่อนนะครับ ว่าวันนี้ฉันไม่เอาเธอไปนะ รถตากแดดบ่อยๆ มันไม่ดี ผมมองลักษณะการวางไว้มุมมองมันเท่ดียังคิดจะเอา กล้องโทรศัพท์มาถ่ายมันอยู่เลย แต่ต้องรีบไปส่งลูกที่ รร. สงสัยจะรักมันพอๆ กะเจ้าตั้นแน่เลย ขอบคุณมากครับอ้างอิง:
โพสต้นฉบับโดยคุณ น้องขาวมุก
เสียใจได้ครับแต่อย่านานเรามีสิ่งต้องทำอีกเยอะ...สู้..สู้.
น่าเห็นใจครับ ขอให้หาเจอไวๆ ครับ
เสียใจด้วยครับบบ ยังไงกะขอให้ได้ของมาไวๆๆนะครับ ผมว่ามานคงปล่อยแถวๆๆนั้นแระคับ หรือไม่กเ้ไปบอกร้านอื่นไว้เลยครับ ว่าถ้ามีคนมาปล่อยของแจ้งจับเยยยย
เสียใจด้วยครับน้า
แต่ผมจะเสียใจกว่านี้
ถ้าน้าไม่ปล่อยวาง น้าจะเป็น คนซึมเศร้านะครับ
สู้ๆ ต่อไปครับ คิดว่า ลอยเคราะห์ออกไปให้พ้นตัว คนขโมยไปก็รับกรรม ต่อจากเราครับ
หลังจากวันนี้ไป น้าจะพบแต่สิ่งดีดีครับ
ความผิดพลาด ขอให้เป็นบทเรียน สู้ๆครับ