เก้าโมงกว่าแล้ว ต้องรีบเพราะต้องข้ามเขาสี่ห้าลูกยังกะดาริน กับรพินทร์ ไพรวัลย์เลย หันกลับไปอีกทีแบบใจจดจ่อ ให้มาอีกจะมาไหม คงไม่แล้วคะ เส้นทางไกลเกินกว่าจะลากขาแล้ว สองวันไม่คุ้มเลยต้องสามวันเพราะยังไม่ได้เดินไปด้านบนเพื่อเก็บภาพ
ขากลับอากาศกำลังดีลมพัดเย็นๆ ไม่อบอ้าว ตอนเริ่มเดินก็พร้อมรบแต่พอเดินได้สักพัก ลิ้นเริ่มห้อย แล้ว แค่เนินแรกก็ต้องข้ามลำน้ำอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ลั้นลาได้ เพราะพกกล้องคอมแพ็คไป มีทุกโหมด กลางชัด รอบเบลอ (โหมดรูเข็ม) แจ่มอะ พันเก้าเอง
แสงกำลังดี น้ำกำลังสวย แต่ไม่มีเวลาให้จัดสรร กดๆไปก่อนค่อยว่ากัน ลาแล้วตาดเลย.. แห่งพงไพรในพนากว้างไกล
เกือบหกชั่วโมงที่ตะบึงออกจากป่ามาได้ แค่พ้นแนวป่าก็พบทุ่งกว้างไกลสุดลูกตา สวนยาง สวนนั้น ไร่นี้ มีข้าวเมืองเลยด้วยไม่ต้องใช้น้ำ หันหลังกลับไปมองรูเล็กๆที่ลอดออกมา เหมือนประตูมิติแค่ขวางกั้น เหมือนเส้นยะลา ที่แค่แนวต้นไม้กั้นผ่านต้นไม้ไปก็ป่าใหญ่ กับแนวธรรมชาติ
อยู่ตรงนี้มองกลับไปจุดหมายที่ไป หลังเขาที่เห็นอีกสามสี่ลูก คิดอยู่ไปกันได้ไง สองเท้าก้าวเดินจะเป็นลม
ก่อนค่ำต้องรีบบึ่งรถกลับ คัมรี่บ้านนอก กระดอนไปมาเล่นเอากลับมานั่งไม่ได้ระบม เพราะถ้ามืดจะมองไม่เห็นทางที่เป็นหลุมเป็นบ่อ ได้เวลาตั๋วรถสามทุ่มกลับบ้านแล้ว... อากาศแค่กลางตุลาแต่หนาวมากขอบอก
ในขณะนี้มี 1 ท่านดูกระทู้อยู่. (0 สมาชิกและ 1 ผู้เยี่ยมชม)
Bookmarks