เรายินดีที่จะให้น้ำใจผู้อื่นเสมอ...แต่มองตลอดว่า เมื่อไหร่จะได้รับบ้าง...
เล่าเหตุการณ์ให้ฟัง ครับ เมื่อวาน เย็นกำลังออกจากที่ทำงาน กลับบ้าน เลิกงานปกติ อย่างทุกๆวัน ก็ใช้เส้นเดิน คือ กลับรถออกทาง ถนนวิภาวดี ตรงทางออก ข้าง รพ.ทหารผ่านศึก แต่แล้ว...ก็ต้อง งง และตกใจ ว่าทำไม มีมอเตอร์ไซด์ สีดำ มาจ่อที่ รถเรา พอดิบพิดี แล้วเรารถกำลังว่าง ให้เตรียมตีวงกลับรถด้วย ผมก็ ตีวง ปรากฎ มอเตอร์ไซด์คันนี้ไม่ขยับ ให้เลย รถผมเลยเบียดด้านหน้า มอเตอร์ไซด์คันนั้นเบาๆ แต่ก็ พอให้รู้สึกว่า หน้าส่ายไปมา รถคันนั้นก็ เข็น กลับข้ามมาอีกฝั่งเหมือนกัน แล้ว คนขับก็ ใช้สัญญาณมือ เราเข้าใจว่า ให้เราหยุด ผมคิดว่า คงเรียกมาเจรจา เพราะ โนรถเขา มั้ง... เลยหาที่จอด ให้สัญญาณไฟผ่าหมาก แล้วเดินถอยหลังมาหาเขา แล้ว ถามไปว่า "รถผมให้สัญญาณเลี้ยว ตั้งนานแล้ว ทำไม มาจ่อรถที่รถผม ผมจะตีวงได้ยังไง" เขาบอกว่า พอดีรถน้ำมันหมด ครับ ผมก็ อ้าว อ๋อ อือ...แล้วก็ถามไปว่า คุณเป็นอะไรรึเปล่า แล้วรถเป็นอะไรมั้ย คนขับบอกว่า ไม่เป็นไร รถก็คงโดนที่ยาง เราถามย้ำไปอีกว่า แล้วเป็นอะไรมั้ย (หมายถึงว่า จะให้เราชดใช้ รึเปล่า) คำตอบ ยังคงเดิม ไม่มีอะไร ผมก็ งั้น ก็ไม่มีอะไรนะ โดยที่รถผมเอง ผมยังไม่ได้ดูเลย ก่อนจากกัน ผมก็ ยกมือสูงๆ เขาก็ทำตามแล้ว เตะมือกัน แบบ คนมีน้ำใจ จนถึงตอนนี้ รู้สึกทำแล้ว สบายใจ สดชื่น เป็นที่สุด อย่างน้อยๆ ได้เข้าไปถาม จริงๆสัญญาณมือ นั้น พอพูดกับคนขับ มอเตอร์ไซด์ ได้ความว่า เขาจะบอกว่า ไม่มีอะไรให้เราไปได้เลย แต่เรากลับ คิดว่า ให้เราหยุดรถ // แต่...ผมอยากได้รับ บ้าง จริงๆก็ทำใจนะ กับสังคม ในกทม. ที่ต้องเจอ เวลา ขับรถ หรือ สัญจรทางเท้า ผมอยากได้บ้าง 1. น้ำใจในท้องถนน อย่าปาด อย่ากดแตร แบบเรื่อยเปื่อย อย่าส่องโดยไม่จำเป็น อย่าแซงแล้วปาด 2. เวลาเดินถนน วันนี้ก็เจอ เดินหน้าปั้ม ปตท. หน้าที่ทำงาน รถออกจากปั้ม พุ่งพรวดขึ้นมาแซงตัดหน้าเรา ทั้งที่เราจะถึง ฟุตบาทแล้วด้วย...แต่ก็ ดีนะได้ยินเสียงเครื่องยนต์ เลยตั้งตัวทัน...แม้จะไม่เคยได้รับเลยก็ตาม แต่ผมยังคงแจกจ่าย และรู้สึกอยากทำแบบนี้กับทุกคน แม้ว่า หน้าตา รูปร่างผม จะดูเหมือนคนไม่เป็นมิตร
ตอบพร้อมอ้างข้อความ
ดีครับ
Bookmarks