Plus เกือบได้กินข้าวลิงที่บ้านวัดจันทร์ แม่แจ่ม
ไมล์ยังไม่ถึงพัน พาไปเชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน ปางอุ๋ง ปาย บ้านวัดจันทร์ ไปกลับเกือบ 2400 ก.ม. เส้นทางขาไป กทม. เชียงใหม่ แม่แจ่ม แม่นาจร ขุนยวม แม่ฮ่องสอน ไปค้างที่ปางอุ๋ง อีกวันไปพักที่ปาย และกลับเชียงใหม่ กะใช้เส้นทาง ปาย-บ้านวัดจันทร์-สะเมิง-เชียงใหม่ เพราะสอบถามคนท้องถิ่น เขาพูดว่า รถพี่ไปได้สบายมาก เนื่องจากถนนจากบ้านวัดจันทร์ไปสะเมิงเป็นทางดินและมีระดับความสูงจากน้ำทะเล 800-1200 เมตร ผมเดินทางผ่านไปประมาณ 10 ก.ม.จากบ้านวัดจันทร์ ก็เจอทางเนินยาวประมาณ 100 เมตร ชันประมาณ 15 องศา อย่างเละเลย แต่มีร่องรอยรถอยู่ ผมก็ตบเกียร์ L เร่งรอบขึ้นไปได้เรื่อยๆ โหนึกในใจรถเราใช่ย่อย ทางเละ ลื่น ลึก ยังไปได้เว้ย แต่อีก 10 กว่าเมตร จะพ้นเนิน ล้อหมุนฟรีเลยครับ เพราะเจอแผ่นหินเรียบ เร่งต่อไม่ขึ้นแล้ว จะเปลี่ยนแนวใหม่ก็ไม่ได้เพราะไปได้ร่องเดียวที่ดีที่สุด (เสียดายไม่ถ่ายรูปมาให้ดู) จึงถอยลงมาเพื่อตั้งลำใหม่ ขึ้นไปอีกครั้ง ก็ไปติดที่เดิม และดินก็พอกยางเต็มหมดแล้ว จึงถอยยาวกลับลงมาที่พื้นแข็ง แต่.. ถอยลงมาเรื่อยๆ เกือบถึงพื้นราบแข็ง รถลื่นไหลติดอีก ถอยไม่ได้อีก เวลานั้นนะครับแฟนผมนั่งหน้าซีดเลย เพราะอยู่บนเขา พื้นที่ห่างไกล ไม่มีรถ สวนหรือแซงเลย มีแต่ จยย. ชาวบ้านไม่กี่คัน ผมออกมาดูถึงอุปสรรค ก็มีชาวบ้านขับ จยย. มาคนหนึ่ง มาช่วยบอกไลน์ให้ ว่าผมควรกลับรถบนเนินนี้เลย เอาหน้าพุ่งลงดีกว่าถอยลง ผมก็ว่าเห็นด้วย แต่ปัญหาคือ ออกจากหล่มไม่ได้ ลึกไปครึ่งล้อเลย
ลองอีกครั้ง รถเกียร์ออโต ลองโยกดูวะ D-r, D-r โยกหน้าโยกหลังเป็นเกียร์ธรรมดาเลย จนทะยานพ้นจากหล่มได้ก็กลับรถและเอาหน้าพุ่งหลุดจากหล่มโคลนนั้นได้ ก็ยกมือขอบคุณชาวบ้านที่มาช่วยบอกไลน์ ก็พุ่งทะยานกลับทางเดิม กลับปาย ใช้เส้นทางปกติ คือ ปาย-แม่มาลัย-เชียงใหม่
ชาวบ้านที่ผ่านมาช่วยผม บอกว่า พอดีฝนตกไปก่อนหน้า 2 ช.ม. ถนนจึงเละ จากรถที่ลงมาจากอีกด้าน ผมจึงผ่านไปไม่ได้ ถ้าฝนไม่ตก รถขับสองก็ผ่านได้สบาย และที่ผมไม่ลงไปถ่ายรูปมาให้เพื่อนๆ ดู ยอมรับว่านาทีนั้น ผมหนักใจมากว่าจะออกจากจุดนั้นยังไง เวลาก็บ่าย 3 กว่าแล้ว ฟ้าก็มืดฝน เส้นทางก็เปลี่ยว เมียก็หน้าซีดเป็นไข่ต้มเลย อุปกรณ์ช่วยเหลือก็ไม่มีสักอย่าง สัญญาณมือถือก็ไม่มี จึงไม่คิดถ่ายรูปเลยครับพี่น้อง พอหลุดออกมาได้ก็โกยอ้าวเลย เพราะกลัวจะถึงเชียงใหม่มืด เพราะรถยังป้ายแดงด้วย ระหว่างทางออกมาก็คุยกับเมียว่า รถขับ 4 น่ะ มีแล้วไม่ได้ใช้ยังดีกว่าจะใช้แล้วไม่มีนะ แหะๆ ปลอบใจตัวเอง ที่ผมกล้าไปเส้นทางนี้คันเดียวเพราะว่าผมเป็นคนเชียงใหม่ เคยขับเส้นทางสภาพแบบนี้แถวอมก๋อย และคนแถวนั้นบอกว่าไปได้ แต่โชคร้ายวันนั้น ถนนถูกฝนถล่มเสียก่อน เดี๋ยวจะไปเอาคืนแน่
เส้นทางขับรถเที่ยวสายนี้นับเป็นเส้นทางสายหฤโหดสายหนึ่ง ที่อาจไม่เหมาะกับการขับรถเที่ยวทั่วไป แต่อาจเป็นที่ถูกอกถูกใจของบรรดานักขับประเภทออฟโรด หรือบรรดาพวกรถขับเคลื่อนสี่ล้อทั้งทลาย เนื่องเพราะเส้นทางส่วนใหญ่เป็นทางดิน ทางลูกรัง บนภูเขา ผ่านป่ามากกว่าเส้นทางลาดยาง และยังต้องครบเครื่อง เพราะถนนลูกรังทั้งแคบคดเคี้ยวทั้งสูงชัน ถนนก็มักเป็นหินเป็นร่องน้ำเซาะ การเดินทางในเส้นทางสายนี้ควรไปเป็นกลุ่มสัก ๒-๓ คัน เพราะเส้นทางค่อนข้างเปล่าเปลี่ยวสักหน่อย แต่ก็เป็นถนนที่ชาวบ้านชาวดอยในถิ่นนั้นใช้กันประจำ
ตอบพร้อมอ้างข้อความ
โพสต้นฉบับโดยคุณ nameless
Bookmarks