น่าน ภูคา พญาเสือโคร่ง ทริปนี้ลาแล้ว 2552 ของ Alongkorn

[Alongkorn]

ประวัติ
หลวงพ่อมนตรี เดิมชื่อเด็กชายมนตรี บุญมี เกิด พ.ศ. 2503 มีความสนใจ
พุทธศาสนา และสนใจงานปั้นมาแต่เด็ก ชอบปั้นพระมาตั้งแต่อายุ 5 ขวบ
เมื่ออายุได้ 9 ปี เคยปั้นพระหน้าตักกว้าง 3 ศอก ไว้กลางทุ่งนาแถวบ้านป่าหวาย อ.เด่นชัย โดยใช้เวลาปั้นแค่วันเดียว เมื่อบวชเรียนก็ศึกษางานปั้นจากช่างอาวุโส ที่สอนหล่อพระหล่อระฆัง จากคุณตาหมื่น บุญยเวทย์ วัย 85 และคุณตาอยู่คะณา วัย 80 ปี จากบ้านเตว็จ จังหวัดสุโขทัย จากนั้นก็ได้รับการถ่ายทอดการ ปั้นพระและสร้างวิหาร จากครูบาคัมภีระปัญญา วัดเฟือยลุง จ.น่าน

การสร้างวัด
หลวงพ่อมนตรี ได้นำเอาจุดเด่นของวัดหลายแห่งมาประยุกต์ไว้ที่วัดนี้ จากการ ี่ได้ตระเวณตามวัดต่างๆทางภาคเหนือและดินแดนล้านนาในมณฑลยูนนาน ประเทศจีน เมืองเชียงตุง พม่า และจากประเทศลาว เพื่อศึกษารูปแบบของ ศิลปะล้านนาที่บรรพบุรุษได้สรรสร้างไว้ ทั้งงานปั้น งานแกะสลัก รวมทั้ง จิตกรรมฝาผนัง พร้อมกันนี้ก็ได้เสาะหาช่างฝีมือเอกของล้านนามาร่วมงาน สร้างวัดพระธาตุสุโทน บนที่ดิน 25 ไร่ ของดอยม่อนทอง ี่ได้รับการบริจาคจากชาวบ้าน ซึ่งเคยเป็นพื้นที่ปลูกฝ้ายมาก่อน

[walkingspeed]

สวัสดีปีใหม่ครับป๋า
ขอให้มีสุขภาพดี มีความสุขตลอดปีเลยนะครับ
ถ่ายรูปสวยนะครับเนี่ย
ที่น่าน ท่าทางคนไม่ค่อยเยอะนะครับ ถ่ายมาไม่ติดคนเลย
หรือว่าไปเที่ยวก่อนเค้าเพื่อน
ขอบคุณมากครับ

[น้องขาวมุก]

รูปสวยครับป๋า อิจฉาจังได้เที่ยวตลอดปีเลยนะป๋า

[Wasan]

เช้าวันที่ 27 ก็ได้ฤกษ์อำลาเมืองน่าน เมืองคนดี สักวันหนึ่งสัญญาว่าเราจะกลับมาอีกครั้ง ลาก่อนเมืองน่านมิใช่ลาลับ

ชอบคำนี้เลยพี่หน่อย...ฮ่า..
กึตเติงบ้านขนาด สงกรานต์จะปิ๊กบ้าน คิดถึงบ้าน...........

[Alongkorn]

ราชสีห์หน้าวัดพระธาตุสุโทนมงคลคีรีธรรม

[Alongkorn]

พี่น้องสองสาว

[Alongkorn]

พญานาคที่หน้าพระอุโบสถ

[NAMELESS]

[Alongkorn]

เรือนไม้สักทองเสาร้อยต้นที่สวยงาม เป็นเรือนสร้างจากไม้สักทองขนาดใหญ่ ชื่อพิพิธภัณฑ์สุวรรณหอคำ ก่อตั้งเมื่อปีพ.ศ.2528 สร้างตามแบบของศิลปกรรมล้านนา โดยนำเอา ไม้สักทองจากบ้านเรือนเก่าที่ปลูกสร้างบ้านมาแล้วไม่ต่ำกว่า 5 ปีโดยได้รับการอนุเคราะห์ช่วยเหลือบริจาคซื้อเรือนเก่าในเขต อำเภอเด่นชัย อำเภอลอง จังหวัดแพร่ จำนวน 14 หลัง มีเสาจำนวน 101 ต้น นับเป็นสถานที่ที่มาจากแรงศรัทธาของประชาชนอย่างแท้จริง ที่ได้ร่วมแรงร่วมใจกันสร้างสถาปัตยกรรม อันยิ่งใหญ่และสวยงามเพื่อเป็นมรดกและเอกลักษณ์ประจำท้องถิ่น

[Alongkorn]

องค์พระธาตุอีกองค์ตั้งอยู่ด้านหลังก็มีความยิ่งใหญ่ไม่แพ้กัน เสียดายที่เวลามีน้อยจึงไม่มีข้อมูล

[Alongkorn]

ภาพจิตรกรรมภายในพระอุโบสถ

[Alongkorn]

ภาพนี้เป็นภาพสุดท้ายที่วัดพระธาตุสุโทนฯ ซึ่งยังมีอีกมากพอควร ขอคัดเพียงภาพเด่นๆ มาให้ชม

[Alongkorn]

จากเมืองแพร่เดินทางต่อผ่านเมืองเขลางค์นคร เราได้มุ่งหน้าต่อไปถึงหน่วยจัดการต้นน้ำขุนแม่ยะ อ.ปาย แม่ฮ่องสอน

จากอำเภอเมืองเชียงใหม่ ใช้เส้นทางถนนโชตนา (เชียงใหม่ – ฝาง) ที่หลัก กม.34 เลี้ยวซ้ายเข้าทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1095 (แม่มาลัย – ปาย) เป็นถนนลาดยาง มีสภาพ คดเคี้ยว ซึ่งบางช่วงจะลัดเลาะไปตามไหล่เขาสูงชัน ผ่านหน่วยงานของกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช เช่นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแม่เลา – แม่แสะ , หน่วยจัดการต้นน้ำปางเสด็จและอุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง

หน่วยจัดการต้นน้ำขุนแม่ยะ เป็นหน่วยงานภาคสนามในสังกัดส่วนจัดการต้นน้ำ สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 16 กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและ สิ่งแวดล้อม โดยในปี พ.ศ. 2518 จัดตั้งหน่วยงานเป็นเป็นโครงการหลวงพัฒนาต้นน้ำที่ 4 (แม่จอกหลวง) ต่อมาได้เปลี่ยนแปลงชื่อหน่วยงานเป็นหน่วยพัฒนาต้นน้ำที่ 4 (แม่จอกหลวง) , หน่วยจัดการต้นน้ำแม่จอกหลวง และหน่วยจัดการต้นน้ำขุนแม่ยะ

[Alongkorn]

เดินทางมาถึงหลัก กม. 67 + 500 บริเวณด่านตรวจแม่ยะ เลี้ยวซ้ายเข้าถนนลำลองเป็นดินทรายผสมดินลูกรัง เส้นทางดังกล่าวจะลัดเลาะไปตามไหล่เขาสูงชัน ระยะทางประมาณ 8 กม. จะถึง ที่ทำการหน่วยจัดการต้นน้ำขุนแม่ยะ ตลอดทางค่อนข้างลำบากสำหรับรถปิกอัพขับ 2 ที่ไม่ยกสูง ใช้เวลาเดินทางจากทางเข้าถึงหน่วยจัดการต้นน้ำขุนแม่ยะถึงกว่า 30 นาที


ลักษณะทางภูมิศาสตร์กายภาพ
พื้นที่โดยทั่วไปเป็นเนินเขาและภูเขาสูง มีความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางระหว่าง 540 – 2,020 เมตร จุดสูงสุดคือดอยแม่ยะ มีความสูง 2,020 เมตร จากระดับน้ำทะเล ประกอบด้วยพื้นที่ 2 ลุ่มน้ำ คือ ลุ่มน้ำแม่ยะ และลุ่มน้ำแม่จอกหลวง จะมีพื้นที่ราบอยู่บ้างสองข้างลำห้วยแม่ยะ และลำห้วยแม่จอก ทิศด้านลาด (Aspect) อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ รูปร่างลุ่มน้ำของพื้นที่รับผิดชอบเป็นแบบสี่เหลี่ยมผืนผ้า (Rectangular Shape)

[Alongkorn]

ระหว่างทางได้พบสมาชิกท่านหนึ่งกำลังเดินกลับ

[Alongkorn]

เส้นทางเข้า

[Alongkorn]

นี่ก็ทางเข้า

[Alongkorn]

มีทางขึ้นที่ลำบากต้องใช้เกียร์หนึ่ง แล้วค่อยๆ ไต่ขึ้นไปก็ต้องเจอโค้งหักศอกหลายโค้ง

[Alongkorn]

ผ่านประตูต้นไม้

[Alongkorn]

สะพานไม้นี้ได้เสียวน้อยๆ