คงเพียงพอแล้วกับความเงียบงัน ครั้งนี้ไม่มีหัวใจผูกพัน..เพราะหลงในแสงตะวัน สีทอง ยามเช้าอย่างโดดเดี่ยว เช่นเคย.. Cherry Blossom ก่อนฤดูกาลผ่านพ้นไป..อีกครั้ง
คงเพียงพอแล้วกับความเงียบงัน ครั้งนี้ไม่มีหัวใจผูกพัน..เพราะหลงในแสงตะวัน สีทอง ยามเช้าอย่างโดดเดี่ยว เช่นเคย.. Cherry Blossom ก่อนฤดูกาลผ่านพ้นไป..อีกครั้ง
วันที่หนาว..สะท้านสั่นไหว บางแห่งของภาคเหนือเมืองไทย กลับพราวไสวด้วยสีชมพู คล้ายๆ วันแห่งความรักที่เริ่มต้น...คิดงั้นไหม
ดั่งเด็กสาวแรกแย้ม หลังจากเป็นทารกน้อยๆที่เติบโต.. ดูอุ่นละมุนละไม เปรียบกันได้ไหมกับคำเหล่านี้ Cherry Blossom ยามเช้าที่ช่างภาพหลายคนตามหาวันเวลามาเยือน
สวยงามมากมายเลยครับ ชอบจังเลยดูแล้วสบายใจ
บางที บางกิ่ง บางก้าน ที่ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่มันมีกำลังใจแม้จะน้อยค่า เจ้ายืนมองสิ่งที่ได้มาแม้จะไม่ได้มากมาย.. แค่ บางกิ่ง
บางครั้ง ก็แค่ใบใชว่าจะไร้ความหมาย เช้านี้แสงสีทองที่ส่องประกาย บวกกับสีใบที่ดูคล้ายคลึงกัน บ้างก็เป็นสีสัน ให้เก็บภาพแรมทาง
บางกลุ่มบางช่อ แอบซ่อนเร้นในที่ลับตา กว่าจะเก็บภาพได้มา พยายามหามุมมอง พยายามตะกายแนวเขา เหมือนตะกายตึก..ไงงั้น
บางช่อ กลีบดอกบางๆ สะท้อนแสงงาม เจ้าไม่รู้ว่าภาพไหนแข็งกระด้าง รู้แค่ว่า เก็บภาพตามอารมณ์ ตามความเคยชิน เจ้าชอบมากมายกับการยืนมอง บางครั้งมองแล้วมองเล่า ก็ยังไม่ได้ความรู้สึกซะงั้น
แนวของกิ่งไม้ แนวของรากใบ บางทีไม่ได้ทำให้เราภูมิใจ แต่ไม่ว่าอะไร ก็ Cherry Blossom เมืองไทย บ้างก็ฉากดำ บ้างก็ฉากบังใบ บางทีฉากที่ยิ่งใหญ่ดูธรรมชาติแบ่งปัน
เจ้าอาจจะมาเร็วเกินไป แค่ต้นสองต้นก็เดินหมุนไป บางครั้งหมุนเลนส์ผ่านไป ไม่ได้อะไรนอกจากสะท้อนของแสงแดดยามเช้า กับกิ่งก้านใบที่ดูห่างไกล. จากครั้งนั้น
บังเอิญผ่านไป พบกลุ่มกอใหญ่ นางพญาเสือโคร่งเมืองไทย ช่อใหญ่ตระการตา แต่จะทำเช่นไรนอกจากเหยียบแคมรถแล้วตะกาย เส้นทางคดเคี้ยวมากมาย ...รายทาง
หลายคนบอกเจ้าว่า สีชมพูต้องตัดกับสีของท้องฟ้า ใครๆก็อยากได้ภาพเช่นนั้น จะฟ้าอย่างไรก็ต้นไม้เดียวกัน เพียงแค่วาดฝันห่างไกล
บนเส้นทางที่เงียบงัน เหงาๆ เคล้าเสียงเพลง..เบาๆ unbreak my heart ในฤดูกาล Cherry Blossom ภาพของเจ้าคงทำให้มีชีวิตชีวาบ้าง ไม่มากก็น้อยไม่น้อยก็นิด...
มีความสุขกับฤดูกาลหนาวเหนือเมืองไทย..
มีความสุขกับการถ่ายภาพนะคะทุกคน
วันที่ 17 จะไปขุนช่างเคี่ยน ไม่รู้จะโรยหรือยังน๊า....
สวยครับ ต้องซื้อกล้องแบบมืออาชีพแล้วมั้ง
ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ กับคำบรรยายที่กินใจครับ
กิ่งก้านเจ้าโน้ม...โลมดิน
ยลโฉมงามยุพิน...อยู่ยอด
แม้นเจ้าลับดับสิ้น...ชีพแล
มวลจิตติดตรึง...มิรู้คลาย
..................................
ในขณะนี้มี 1 ท่านดูกระทู้อยู่. (0 สมาชิกและ 1 ผู้เยี่ยมชม)
Bookmarks