@ ปลายฟ้า.. ณ สมุย..@

[Nangmyn]

ไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวมาต่อ

[ttop]

ภาพสวยจังเลยขอบคุณที่เอามาให้ชมกัน ซักวันจะไปชมของจริงให้ได้

[VDC]

555 ไม่เป็นไรแนะนำเจ้าได้ค่ะ เจ้าเก็บภาพตามอารมณ์ ไม่ได้เรียนอยากมีครูแนะนำบ้าง wasan ยังแนะนำเจ้าเลย เก็บเอาไปใช้ด้วย..

ภาพมือ เจ้าก็อยากทำให้มันโรแมนติก แต่ทำไม่เป็นอยากทำให้มันเบลอๆ นะ่ งงกับเจ้าพีเอส... ย่อ กับกรอบ ปื้ด ปื้ด เหมือนเดิมค่ะ.... อนาถหนอตัวเอง..

หุหุ ไม่กล้าแนะนำใครหรอกครับ แซวเล่นอะได้ ผมเองยังมือใหม่อยู่เลย ว่าแต่รูปเรือยามเช้าภาพที่เพิ่งลงนี่สวยมากเลยครับ

[Nangmyn]

ไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวมาต่อ

มีคนอาบน้ำอยู่ ต่อเลยดีกว่า..คริ คริ

แล้วชาวเลก็มาหาปลา..ทั้งเกาะเห็นคนเดียว...ไปอยู่สมุยเมืองวุ่นวายกันหมด... แล่อยให้เกาะ เป็นเกาะเงียบๆ แต่ไม่เหงา เพราะเส้นทางศึกษาธรรมชาติที่นี่มีหลายที่ ให้เกี่ยวก้อยคล้องแขนกันไป....

[Nangmyn]

น้องนั่งมองทะเล อยากถ่ายภาพซิลลูเอท.. เป็นภาพตัวเอง แต่ไม่มีขาตั้งกล้องไป นอนกับพื้นทรายก็เปื้อน... หงิง หงิง

เลยได้เรืออีกลำ( ลำเดียวกันมั๊ง งง) โย่วววววววววววว ถ่ายภาพได้แบบนี้.. ครั้งแรกหรือเปล่าหนอเรา...

[Nangmyn]

เจ้ายืนมองฟ้า แต่เมื่อแหงนคอขึ้นไป พบอะไรสุดสายตา...แนวมะพร้าวที่ลู่ลมหาทะเล ใกล้ดวงจันทร์ ที่เจ้าคว้าไม่ถึง... หูยยยยยยยยย ทำไมถ่ายพระจันทร์ไม่เป็น

[Nangmyn]

ยามถอดรองเท้า ให้พื้นผิวกายแนบกับผืนทราย..มันเหมือนอะไรยิ่งใหญ่.. ทรายละเอียดยิบ นิ่ม นุ่ม.. สาดแสงสีทองสะท้อน ความรู้สึกอ่อนไหว...

รองเท้า 90 บาท..แพงจัง..

[Nangmyn]

ผักบุ้งทะเล...แซมสีให้สดใส (พยายามดูให้สดใสนะคะ) พวกเราไปหัดชัดลึกชัดตื้น ไปหัดถ่ายภาพย้อนแสง ไปหัดเปลี่ยนนั่นเปลี่ยนนี่กล้อง เปลี่ยนจนงง ทำไรไม่ถูก ได้เท่านี้...

[Nangmyn]

หลังอาหารเช้าเราไปไหน..เดินไปตามถนนดำบนเกาะ...ไม่มีเสียงรถ ไม่มีเสียงเกวียน เห็นแต่ทุ่งโป๊ะ ดอกหญ้า แนวสน ยางพารา และป่าเขา...

พ้นแนวไปพบป่าชายเลน ที่สมบูรณ์ แต่ภาพที่ถ่าย..ไม่ได้สมบูรณ์ จึงได้แค่ นั่งริมทางแนวเดิน... และได้ภาพนางไม้..จากต้นโกงกาง...

[Nangmyn]

เลยป่าโกงกาง เราออกไปฝั่งซีกตะวันตก ตรงข้ามกับหาดที่เราพัก พบศาลากลางน้ำของอีก 1 รีสอรท์ ที่ปิดไว้ พบท้องทะเลและฟ้าสีคราม..

แค่เห็นก็ตื่นตา เราห้าคนไม่อยากไปไหน..อยากอยู่ตรงนี้..ที่ที่เหมือนฝันเลย

[Nangmyn]

แล้วซีรีส..ของพวกเราก็ก่อเกิด เป็นเรื่องราว ณ ขอบสาย ปลายฟ้า...

ไปที่ไหนก็ไม่สุขใจ เท่ากับไปกับเพื่อนๆ ที่รู้ใจ จริงๆนะ..

[Nangmyn]

วุ๊ยยยยยยยยยยยยยย สวยม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ทะเลสวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา เจ้านางเริ่มหลงรัก เริ่มอยากจะมองให้ได้แบบ เบิรด์ อายวิว... เพราะงั้น เจ้านางต้องบิน ปีนขึ้นไปตั้งท่าบิน...

แต่มันไม่เหมือนบินเลย เหมือนตกแอ๊ก แต่ปอแน..ทำไมบินได้สวยกว่าเรา

[น้องขาวมุก]

ขอชมด้วยใจจริงเลยนะครับ การเล่าเรื่องกับภาพถ่ายเจ๊นี่สุดยอดจริงๆครับ

ป.ล.ก็ยังไม่ได้ชมคนถ่ายอีกอยู่ดีๆ

v
v
v
v
v
คนถ่ายก็........สุดยอดเช่นเดียวกันครับ ...สุดยอดอะไรเลือกเอาเองเลยนะครับ


ป.ล.อีกครั้ง คนหระรีเหรอครับ อยู่แถวใหนครับเนี่ย...

[Nangmyn]

หูยยยยยยย งานนี้มีรุมอ๊ะ..... ไม่ง้อ ไม่บอก ..ฮึ...

เบื้องหลังการถ่ายทำ ไม่มีใครยอมออกแดดสักคน.... ไปต่อที่ถ้ำค้างคาว....

[forestman]

ร้อยเรียงเรื่องราว กับคำบอกเล่าที่น่ารักมากมายค่ะ
เกาะสมุยมีมนต์ขลังอย่างนี้นี่เอง สักวันเราจะไปเยี่ยมเยียน
ปอลอ.เจ้าของรูปน่ารักมากค่ะ

[Nangmyn]

ท่ามกลางแสงแดดที่แผดจ้า ครีมกันแดดอย่างดีก็เอาไม่อยู่....

เดินไปเดินมา ร้อนนักก็พักใต้ร่มมะพร้าว..อยากจะปีนก็ทำไม่ได้..ไม่ใช่ลิง

[Nangmyn]

ร้อยเรียงเรื่องราว กับคำบอกเล่าที่น่ารักมากมายค่ะ
เกาะสมุยมีมนต์ขลังอย่างนี้นี่เอง สักวันเราจะไปเยี่ยมเยียน
ปอลอ.เจ้าของรูปน่ารักมากค่ะ

โย่วววววววววววววว มีคนชมแล้วค่ะ... เสาร์นี้เจ้านางว่าง...พาไปกินไอติม..โย่ว..



ต่อๆ

เมื่อเดินกันจนสุดหาดก็ไม่พบถ้ำค้างคาว... พวกเราตัดสินใจเดินกลับกัน แต่ทว่า เราอ้อยอิ่งๆ กันเรื่อยเปื่อย.. 2 กิ๊กของเจ้านางจะหมดแล้ว.. ดีที่เป็น ดิจิตอล.. ถ้ากล้องฟิลม์ อย่างมากก็ 2 ม้วน เด้อ ค่ะ.... ทะเลสวยจัง... หงิง หงิง

[Nangmyn]

เรารีบเดินกลับเพราะ หิวมาก ตอนเช้าทานมาม่าเพราะคิดว่าเกาะจะไม่มีร้านอาหาร ซื้อมาแล้วต้องทานให้หมด....

เดินตัดทุ่งโป๊ะเส้นเดิม ผ่านบ้านชาวเล ผ่านโรงเรียนรกร้างที่ไร้ผู้คน ผ่านชมรมอนุรักษ์เกาะแตนที่รอคนมาสานต่อ และผ่านบ้านพ่อเฒ่าแม่เฒ่า ทียังคงรักวิถีชีวิตเงียบๆ บนเกาะแตนแห่งนี้

[Nangmyn]

เดินกลับมายังหน้าบังกะโลทีพัก ไม่หยุดอีก ทำไมเดินกันอึดจะรอบเกาะอยู่แล้วนี่ขนาดไม่ได้ลงภาพจุดชมวิวนะ....

เอ๊ะ..ศาลพระภูมิ...

เกาะแตนไม่มีสุนัข เพราะอะไรเจ้านางไม่รู้ เลยไม่กล้าเอาเจ้ากีวี และเจ้าไข่ตุ๋นมา แต่ปอแน เอาเจ้าชูการ์ไรเดอร์มา ไม่เป็นไรค่ะ..

เกี่ยวกันไหมกับศาลพระภูมิ

[Nangmyn]

เดินตามทางเท้าเลียบชายทะเลด้านหน้า อีกรีสอรท์ของท่านผู้ใหญ่บ้านเกาะแตน มองเห็นเกาะฟานด้านหน้าเป็นเกาะร้าง...สำนักสงฆ์เก่า

เจ้ามองผ่านช่องใบมะพร้าวที่พาดผ่าน ด้วยความขี้เกียจ.. แต่เจ้าชอบนะ มุมแบบนี้

ทะเล แสงแดดที่จัดจ้าน ทำให้ต้องสวมแว่นกันแดด..นักท่องเที่ยวที่เริ่มมาทานอาหารกันที่รีสอรท์ ที่นี่เจ้าอยากอนุรักษ์ไว้... จริงๆ กับความสมบูรณ์ มันแตกต่างจากเกาะสมุยโดยสิ้นเชิง...