ขอบรรยายต่อช่วงขึ้นดอยอ่างขาง นะครับ
พอพักเหนื่อยบ้านพ่อเสร็จแล้ว เช็ครถ เตรียมความพร้อมขึ้นอ่างขาง (ที่ได้สมญานามว่าโหด อันดับต้นๆ ในไทย)
ผมใช้เส้นทางเลาะพรมแดนไทย-พม่า แม่จัน - ท่าตอน - แม่อาย - ฝาง ดอยอ่างขาง
(ขึ้นดอยทางไชยปราการ แยกเลี้ยวไปประมาณ 25 กิโล ทางโหดกว่าขึ้นทางเชียงดาว)
ต้องยอมรับว่าโหดจริงๆ ครับ โหดที่สุดเท่าที่ผมเคยเที่ยว เคยขับรถขึ้นเขา แต่เจ้าตั้นเราไปไหวแน่ๆ
มีครบเลย โค้งหักศอก พับผ้า ชันมาก วงเลี้ยวก็แคบต้องหาจังหวะดีๆ ถ้าไม่มีรถสวนก็ตีวงกว้างๆ ล้อหลังวงในโค้งจะได้ไม่ฟรีทิ้ง เดี๋ยวเสียกำลัง
ผมเคยขึ้นทับเบิกมา 2 ครั้ง แต่ขึ้นอ่างขางครั้งนี้ครั้งแรก ยอมรับว่าโหดกว่าแน่นอนครับ
ทางขึ้นทับเบิกกว้างกว่า โค้งยาวกว่า อ่างขางบางโค้งชันมากกว่าทับเบิก
อุณหภูมิที่สมาร์ทเกจโชว์ที่ 97-98 หวั่นไหวเหมือนกัน (วิ่งทางราบจะอยู่ที่ 85-86)
เหตุที่อุณหภูมิเครื่องสะสมและร้อนขึ้นเรื่อยๆ เพราะวิ่งได้แต่เกียร์ 1-2 ความเร็วต่ำ ต้องเลี้ยงรอบให้อยู่ที่ 2-3 พันรอบตลอด ค่อยๆ คลานขึ้น
ทำให้ลมปะทะหน้ารถน้อย การระบายความร้อนจึงไม่ดีเท่าที่ควร เครื่องเลยร้อนขึ้น
ผมต้องแก้ด้วยการปรับมาวิ่งเป็นน้ำมัน เพื่อลดอุณหภูมิในห้องเผาไหม้ของเครื่อง (แต่ถ้าวิ่งด้วยแก๊สก็ไปไหวนะครับ)
Bookmarks