โทรคุยวันเว้นวัน แต่อยากจะกลับไปหนุนตัก พ่อ แม่ทุกวัน
โทรคุยวันเว้นวัน แต่อยากจะกลับไปหนุนตัก พ่อ แม่ทุกวัน
เนื่องจากครอบครัวไม่ค่อยมีกินเท่าไหร่ แม่ พี่ชาย และตัวผม ออกจากบ้านกันไปทำงานต่างถิ่นกัน คนละที่คนละทิศ คนละทาง เมื่อ 10 กว่าปีก่อน ปล่อยให้พ่อ อยู่เฝ้าบ้านคนเดียวมาเป็นเวลา 10 กว่าปี เมื่อต้นปีที่แล้ว คนที่บ้าน (บ้านไกล้เรือนเคียง)โทรไปบอกแม่ว่าพ่อป่วยหนัก ผมจึงออกจากงานมาอยู่กับพ่อที่บ้าน ได้ 2 เดือน หมอตรวจพบ มะเร็งตับ มะเร็งลำใส้ ระยะสุดท้าย 1เดือนต่อมาพ่อเสีย ........................
ผมปล่อยเวลาไป 10 กว่าปี (ช่วงที่ผมออกจากบ้านไปผมโกรธพ่อมากช่วงวันรุ่นกินเทียว พ่อไล่ออกจากบ้าน ผมไป 10 กว่าปี กลับบ้านไม่ถึง 5 ครั้งได้มั้งครับ )
กลับมาได้อยู่กับพ่อ 3 เดือนแล้งท่านก็จากไป ทุกวันนี้ผมอยู่ที่บ้านนั่งดูรูปแล้วคุยกับกองกระดูกที่อยู่ในฐาต คิดทบทวนเรื่องต่างๆว่าผิดพลาดตรงไหน เวลาไม่เคยรอใคร และไม่มีวันเดินถอยหลังได้เลยจริงๆๆ
นี่คือเรื่องจริงที่เกิดกับผม อยากให้ทุกคนสละเวลาให้กับคนที่คุณรักบ้างก่อนจะสายเกินไป
เยี่ยมคัพน้า .........สุดบรรยาย
เวลาไม่ย่อนกลับ นะคร้าบบบบบบ
ดีจัง ทานข้าวกับแม่ทุกวัน
ดีครับ.....อย่าคิดแค่ว่า ''เดี๋ยวก็ได้ ''เพราะบางครั้งเวลาแค่วินาทีเดียว ก็อาจจะพรากสิ่งที่เรารักไปก็ได้
ว่างหาร้านอร่อยกินข้าวกานพร้อมหน้า
ผมคน ตจว.มาทำงานที่ กทม. 10 กว่าปี ปีหนึ่งกลับบ้านไม่กี่หน แม่เสียไปนานแล้ว คิดแล้วน่าเสียใจที่ไม่ได้ทำอะไรให้แม่เลย เรียนจบ ทำงาน แม่ก็เสีย ตอนนี้เหลือแต่พ่อ ท่านอยากได้อะไร พ่อพูดปุบ ทำและหาให้ท่านเลย กลัว.............................อ่ะ
กลัวว่าจะสายเกินไป....หวันใจ...........
ผมไม่เหลือใครให้กังวลแล้วหล่ะครับ อิอิ
พาผมไปหาแม่หน่อย แม่อยู่สงขลานะ น้าหนุ่ม
ไทรทันพาไปก็แล้วกัน...น้าเอก
แม่ไม่อยู่แล้ว...เขาไปสบาย...
แง๊ะ นึกว่าจะไปส่ง
ซึ้งครับ ผมจะพาแม่ไปเที่ยวสิ้นเดือนนี้พอดีเลย คร๊า..............บ
กด Link 1,000 ครั้งครับ....ผมก็พยายามทำอยู่เหมือนกันผมก็เหลือพ่อคนเดียวแล้ว.......แต่โทรไปไม่ค่อยจะว่างพ่อผม...ไปต่อขาให้เพื่อนตลอด..
ในขณะนี้มี 1 ท่านดูกระทู้อยู่. (0 สมาชิกและ 1 ผู้เยี่ยมชม)
Bookmarks