^^ไปเรื่อยๆ บนเส้นทางสาย...นี้^^

[Nangmyn]

แล้วเจ้าก็อยากเข้ากล้องบ้าง กับพระอาทิตย์ขึ้นยามนี้..

เขาบอกคนจะสวยให้ดูตอนตื่นนอน...เยี่ยงนี้...

[Nangmyn]

เจ้าเริ่มปรับโหมดไปมา เริ่มงงฟระ..

เก็บภาพพี่สาวบนห่วงยางและเจ้าหางฟูทั้งหลาย ที่วิ่งมาล้อมหน้าล้อมหลังอยู่ได้ แต่ก็น่ารักดีนะคะ

[Nangmyn]

เจ้าเดินไปทางไหน เจ้าหางฟูก็วิ่งตาม สงสัย...เป็นที่น่าสนใจของเจ้าพวกนี้ดูมานดิ

[Nangmyn]

เมื่อเจ้าเริ่มรำคาญ แล้วบอกให้เขาไปที่พี่สาว เขากลับทำท่าทางอยากเล่นด้วย เอาฟระ เอาไงก็เอา เล่นก็เล่น

[Nangmyn]

เนี่ย ต้องเล่นกับเขาแบบเนี้ย กว่าจะได้เก็บภาพอีกครั้ง เจ้าหางฟู

[Nangmyn]

ไปนอนก่อน ง่วง ตาโหลไปทำงาน ค่อยมาต่อใหม่คะ.....

[น้องขาวมุก]

น่ารักมากครับ เจ้าตัวที่นอนอยู่นะครับ

ปล.โดนหมาแอบมองก้นด้วยนะ

[joetriton]

...ในมุมบางมุม ที่คนมอง
นั้นช่างแตกต่างกับมุมที่เธอมอง...
...จึงเสกสรรผ่านร้อยบทกวี
ผ่านเข้ามาเป็นภาพอันงดงาม...

[Nangmyn]

น่ารักมากครับ เจ้าตัวที่นอนอยู่นะครับ

ปล.โดนหมาแอบมองก้นด้วยนะ

ยังดีนะ หมายังมอง ไม่งั้น.. หงิงงงงงงงงงงงงงง

[Nangmyn]

...ในมุมบางมุม ที่คนมอง
นั้นช่างแตกต่างกับมุมที่เธอมอง...
...จึงเสกสรรผ่านร้อยบทกวี
ผ่านเข้ามาเป็นภาพอันงดงาม...

วุ๊ยยยยยยยยยยยย กวีกะเขาก็เป็น.. ไม่ใช่ตัวจริงแหง๋มมม

[Nangmyn]

เจ้ายังคงก้มๆ เงยๆ ด้านนั้น เพื่อรอจะเก็บภาพปูน้อยๆ กล้องที่ซูมไป หน้าเลนส์โดนทรายบ้างเปื้อนหมดเลย รีบออกมาปัดเช็ด เจ้าหางฟูก็ไม่ยอมไปไหนหางปัดไปมาใส่หน้า...

แล้ว..ปูน้อยก็วิ่งออกมา ดุ๊ก ดุ๊ก ดุ๊ก 8 ขา

[Nangmyn]

ดูสิ เจ้าหางฟูก็ไม่ยอมไปไหน หลงรักเจ้าซะแล้วมั๊งคะนี่

[Nangmyn]

เจ้าเริ่มไม่พอใจ ทำไมไม่ไปไหนสักที เลยทำงอน.. ไม่สนใจ ไม่หือ ไม่อือ เวลาเขาร้องเรียก

เดินไปคลานไป เก็บภาพอะไรไม่รู้ตรงหน้า.. สัมผัสนิ่มๆ เหนียว ไม่มีกลิ่น แมงกะพรุนหรือเปล่าหนอ

[Nangmyn]

เปลี่ยน wb มาเป็นเดยไลท์ ดูเล่นๆ ภาพแปลกๆแฮะ... กับเจ้าปูเสฉวน..

[Nangmyn]

ไม่ชอบสีเลยเปลี่ยนมาเหมือนเดิม ที่เป็นตัวสายฟ้าฟาด เปรี้ยงๆ นะคะ แล้วบวกไปอีกสตอบนึง แล้วปูก็วิ่งหนี เจ้าก็วิ่งตาม.. เหนื่อยเลย

[Nangmyn]

เหนื่อยนัก หิวด้วยเลยเดินไปตามห้องอาหาร เห็นกาต้มน้ำและกาแฟวางไว้เลยชงมานั่งจิบเล่นๆ ชายหาด ตัวคุ่นเต็มขาเลย กัดจนแดงปืดไปหมด

ริมหาด ทำไมไม่เหลืออะไร เห็นแต่ทิ้งไว้แค่ความทรงจำบางอย่าง....โปสการด์กับห่วงยางและรองเท้า... เจ้าของหาย..

[Nangmyn]

ยามเช้า อากาศใสๆ ลมพัดผ่านผิวกาย ทำเอาเหงาไปถึงหัวใจ เหม่อมองไปยังฟ้ากว้างทางไกล เกลียวคลื่น ที่น้อยนัก ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงคลื่นซัดสาด ทำไมที่นี่เงียบอย่างนี้... บรรยากาศเบาๆ เด็กๆเริ่มลงมาเล่นน้ำ.. เจ้ากลัวน้ำ น้ำทะเลไม่ได้แตะต้องผิวกายเจ้าเลย

[Nangmyn]

สายนิดแล้ว เจ้าเริ่มเดินกลับห้องพักน้อยๆ เมื่อเจ้าหันกลับไปพบภาพในใจ.. ท้องฟ้า ปลายกิ่งมะพร้าว และบ้านพัก

[Nangmyn]

มะพร้าวต้นนี้ดูแปลกตาเหลือเกิน.. คล้ายๆที่บ้านกรูด...หน้าบ้านพักราชาวดี เก็บภาพซะหน่อย

[Nangmyn]

บ้านพักเจ้า...

ไม่ใช่หลังนี้ แต่ถัดไปอีกหลัง ต้นไม้บัง..