มาบอกว่ากลับมาแล้วจากมณฑล ยูนนาน... - ลี่เจียง- คุนหมิง กับการเดินทาง...
ยังไม่มีภาพลงนะคะ เจ้านางดองไว้หลายทริปเลย กำลังหาวันหยุดมาทำภาพลงให้ชม
ไปทำงานก่อนเด้อค่ะ
มาบอกว่ากลับมาแล้วจากมณฑล ยูนนาน... - ลี่เจียง- คุนหมิง กับการเดินทาง...
ยังไม่มีภาพลงนะคะ เจ้านางดองไว้หลายทริปเลย กำลังหาวันหยุดมาทำภาพลงให้ชม
ไปทำงานก่อนเด้อค่ะ
ปูเสื่อรอดูรูป
ปูสาดถ่าครับ
..มีทั้งปูเสื่อรอ ปูสาดถ่า งั้นผมขอ ปูกิ๊ รอแล้วกันครับ 555
รอดูรูปด้วย
อุอุ
ให้ไว....ครับ...สงสารคนรอชมหน่อยครับ.......
คริ ๆ ระหว่างรอ เจ้านางโดนบล๊อกเน็ท... เข้าระบบแลนไม่ได้
คริๆ ที่หน้าพระตำหนัก... เจ้านาง เวอร์ชั่น ถอดป้าย... ไปก่อนค่ะ
ห้ามลอกเลียนแบบ
ภาพในกล้องอยู่บ้าน ที่ทำงานจากกล้องเพื่อนๆ ก่อนนะคะ
ลีลา ที่หวัดหยวนทง...
จัดไปครับ รอดูผลงาน อิอิ
อิจฉา ครับ หนีไทยร้อนๆ ไปพึ่งจีนเย็น ๆ รอชมนะครับ คนสวย
สวัสดีทุกคน
เจ้านางกลับมาแล้วค่ะจากจีน ยูนนาน
ขอบอกว่ามณฑลยูนนาน นครคุนหมิง เป็นเมืองใหญ่ที่หาอะไรธรรมชาติไม่ค่อยได้แล้ว อุตสาหกรรมที่กำลังเข้าครอบงำ เมืองคุนหมิงดูจะใหญ่เหมือนกทม. บ้านเรา ไปทางไหนก็มีแต่ตึกรามอาคารสูงใหญ่
ชาวเขาชาวเผ่า อาเหล่าซือต่างๆ กลายมาเป็นคนเมือง แล้วหากินง่ายๆ ผู้คนพลุกพล่าน เป็นเมืองแห่งแฟชั่นคล้ายย่านโตเกียว
โรงงานที่เจ้านางไปดูงาน แถบลี่เจียง ปล่อยน้ำเสียลงแม่น้ำสายหลัก ทะเลสาบอันดับหนึ่งใต้ยอดเขาซีซานเขาศักดิ์สิทธิ์ กำลังเน่าเสียไม่น่าอยู่เลย อากาศเย็น ประมาณ 22 องศา เดินกลางวันยังต้องใส่เสื้อกันหนาว เจ้านางเหลือแต่ตาไว้มองทางนอกนั้นพันหมดตัว
บางคนภาวนาให้หน้าบวมตัวบวม ตอนไปเที่ยว.. ไม่ต้องเลย หน้าไม่บวมหรอกตัวก็ไม่บวม แต่เยื่อบุจมูกอักเสบ หายใจไม่ออก เล่นเอาทุกคนตกใจหมด ไม่ยอมให้ไปเดินเล่นตอนกลางคืนท่ามกลางแสงสีในเมืองนคร เอาบาทาถึบเข้านอนแต่หัวค่ำ เซ็งข้อดๆเลย
อาซิ้มอาม่าอาเฮีย ต่างๆ ที่ไปด้วย.... ก็ออเคค่ะ ที่สำคัญ เฮียกับซ้อ ช.การช่าง ที่วันๆ นั่งนับกะตังสี่ห้าสิบล้านทุกวันไปด้วย... เฮียกแกโดนซ้อจับมือเซ็นซื้อของ ไปหลายตัง บางคนซื้อกระเป๋าใส่เสื้อผ้าใบโต ใสของกลับเมืองไทย...
ขอบอกว่า ของที่นั่นเหมือนเมืองไทยมาก ราคาแพงกว่า เกือบ 100 เท่าเลย อย่างของขาย 200 หยวน เจ้านางต่อเหลือ 30 - 35 หยวน พี่แกทำเล่นตัวแล้วพอเราไม่เอา ก็เรียกให้ซื้อ เวรกรรม แถมคุณภาพด้อยกว่าบ้านเรามาก สีสันที่ซื้อ ก็สวยพอกลับมาสีตก ผ้าเหี่ยวย่น
สรุปนะ สถานที่ดี อลังการกับงานสร้าง แต่ของฝากน่ะ ไม่มีค่ะ เพราะดูแล้วซื้อบ้านเราถูกกว่ากันเยอะ แล้วคนเผ่าที่นั่นดูจะรับวัฒนธรรมตะวันตกที่โก่งราคา และแก่งแย่งกัน เพื่อความอยู่รอด
ไปพบกับคนสมัยก่อนที่เท้าเท่าฝ่ามือด้วยนะคะ ที่เป็นเหมือนนางในวังสมัยก่อน เท้าเล็กๆ คะ เจ้านางว่าเขาน่ากลัวมาก สถานที่ท่องเที่ยวชาวเผ่าต่างๆ พัฒนาการใช้ภาษาในการต้อนรับนักท่องเที่ยว ส่วนใหญ่พูดภาษาไทยได้ ภาษาจีนยูนนาน ส่วนภาษาอังกฤษได้นิดหน่อย
ธนบัตร ที่ปลอมเยอะมีแบงค์ 100 และ 50 ค่ะ ทางที่ดี เวลาทอนอย่ารับก็เท่านั้น
ตอนไป 5.45 หยวน ตอนกลับ 5.12 บาท/หยวน ที่กูดริช แถวๆ ประตูน้ำให้ราคาดี ถ้าที่สนามบินจะโก่งราคาหน่อย
ห้องน้ำที่จีน ขนาดโรงแรม 5 ดาว แล้วขอบอกว่า ไม่อยากทานน้ำทานข้าวเลยค่ะ บอกตามตรงรับไม่ได้จริงๆ
อาหารส่วนใหญ่จืดมาก ทานได้แต่ข้าวต้มกับไข่เค็ม กลับมาหิวโซ เลย
ขนมหวานบนโต๊ธอาหารส่วนใหญ่ เป็นแตงโมกะส้ม เห็นอย่างนี้สีน่าทาน ขนาดแตงโมที่ว่าหวานยังจืดชืด แต่ส้มใช้ได้ แอ๊บเปิ้ลลูกใหญ่ด้วยผลิตผล ปุ๋ยพิเศษของคน ออเคเลยค่ะ
ขอบอก ทริปนี้ไปงานปนไปเที่ยว เวลาเดินอาจน้อย แต่เวลาภูมิแพ้ขึ้น เป็นทุก 6 โมงเย็น เซ็งฟระ
ทำงานก่อนนะคะ
รอชมด้วยคน...มาทีละรูปสองรูปงี้ สงสัยกว่าจะครบเซตคงหมดหน้าร้อน 555
ไม่ว่างเฟ้ยยยยยยยยย อยากลงใจจะขาด... ที่ทำงานบล๊อกการโพส...หง่ะ
แบบว่าเอาบรรยากาศ..บางส่วนมาให้ดูค่ะ
ผู้ร่วมชะตากรรม.. กับสนามบินสุวรรณภูมิ Mu 742 Gate 16 ท้ายสุด นายบอกว่าถ้าพวกนี้ไปปล่อยที่จีน นายจะมีโบนัสให้ 25% แหล่ม พวกเราเลยอาสาเดินทาง กัน 10 ชีวิต.. ถึงสนามบินโดยรถโตโยต้าวิส ของบริษัทฯ... คนเยอะมาก
เพื่อนๆ บางคนกลัวห้องตรวจดังเพราะใส่เหล็กในตัวเลยไปขอ เอกสารจาก รพ. เืพื่อยื่นที่สนามบินจีน เจ้านางก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ไม่ได้ขอเอกสารค่ะ...
งานนี้ปูนนครหลวงจัดให้พิเศษ พร้อมไกด์ฟรีแลนซ์ จากรุ่งโรจน์ฯ ฮากระจาย..
บนเครื่อง mu 742 ขอบอกว่าแคบมากกกกกกกกกกกกกก แทบจะเอาขาก่ายคอคนหน้าเลย..
ที่สำคัญเจ้านางเมาเครื่องงงง อ๊ะ.. เพราะฉะนั้นถุงที่มีด้านหน้า เลยได้ใช้เป็นกรณีพิเศษ พร้อมยาลม ยาอม ยาหม่อง
เอาหน้าแนบหน้าต่างเครื่อง เวรกรรม..อยู่ตรงปีกพอดี.. นึกถึงเจมส์ เลยทีนี้.. เห็นดาวบนดินเต็มไปหมด
มีอาหารบนเครื่องพร้อมของขบเคี้ยวมากค่ะ จนต้องเอาถุงหมอน ห่อขนมของพวกเรากลับลงเครื่องไปด้วย...ค่ะ พอทานได้..เพราะจากเมืองไทย
ถึงคุนหมิง ห้าทุ่มรอผ่านตม.เข้าเมือง..
รถของโรงแรมมารอรับ.. โรงแรมจินเจียงหรือ คิงเวิลด์ ค่ะกลางเมืองคุนหมิง...
เจ้านางนอนห้องสาวๆ 3 คน 1เตียงเสริม.. ก็ระดับ 5 ดาวค่ะ
ส่วนอาหารในโรงแรมตอนเช้า.. บุฟเฟต์
กาแฟไม่มีต้องหาไปทานเอง
ข้าว/ ข้าวผัด/ ข้าวต้มเต้าหู้/ ข้าวต้มกุ๊ยขาวๆ
ผัดผัก / ไส้กรอกทอด(มีแต่แป้ง) เห็ดผัด ต้มเต้าหู้(ไม่ใช่ต้มจืดเต้าหู้นะคะ) หมั่นโถว / ไข่ต้ม-ไข่เค็ม
ขนมจีนข้ามสะพาน+เครื่องปรุง ที่ทานกันไม่ได้เลย
น้ำดื่มมี 3 โถ น้ำสีส้ม(เดาเอา) น้ำสีเขียว(เดาเอา) น้ำสีชา(เดากันเอง)
อาหารเช้าวันนี้ที่พวกเราทานได้คือนี่เลย....
ส่วนอาหารที่ทานทุกมือจะเป็นโต๊ะจีน 9-10 ที่นั่ง พร้อมเบียร์ ที่เบยลาวว่าจืดแล้ว เบียร์ที่คุนหมิงจืดข้อดดดดดด เลยค่ะ..
ส่วนใหญ่ทุกที่ รวมถึงโรงแรมใหญ่ๆ ไม่ค่อยมีน้ำแข็ง ภาษาจีนว่า... ปิ่งไค้ว.. (ปิ่ง- คว้าย) เฮียๆ ให้จำแบบนี้...
เพราะงานอยากดื่มเย็นๆ ก็เอาไปอังตู้เย็นกันเอง.. ดื่มกันสิบขวดยังไม่กระเตื้อง..
โต๊ะจีนจะมีน้ำชาร้อนๆ ให้ทุกที่ค่ะ ที่สำคัญไม่มีช้อน ใครอยากได้ เอาที่ตักต้มน่ะเป็นช้อน... งานนี้เจ้านางต้องคาบตะเกียบ ทานข้าวเหมือนในหนังจีนเด๊ะๆ เลย.. ทำให้ตามพวกผู้ชายไม่ทันสักมื้อ..
ในขณะนี้มี 1 ท่านดูกระทู้อยู่. (0 สมาชิกและ 1 ผู้เยี่ยมชม)
Bookmarks