เรื่องนี้เกิดขึ้นที่จังหวัดประจวบฯเมื่อ3วันที่ผ่านมา เรื่องมีอยู่ว่า นาย ก. (นามสมุติ) ทำงานข้าราชการหน่วยงานหนึ่ง ได้รับการติดต่อจากนาย ข. (นามสมมุติ)เพื่อนร่วมอาชีพจากอำเภอใกล้เคียงว่ามีผู้ชายเป็น รองผอ.โรงเรียนมัธยม(ตัวปลอม)จะจ้างให้ไปช่วยรับยางรถยนต์หลายเส้นที่ร้านยาง a (นามสมมุติ)ซึ่งตั้งอยู่ อำเภอที่นาย ก.ทำงานอยู่แล้วให้ไปส่งที่ ร้านซ่อมรถยนต์ b (นามสมุติ) ซึ่งตั้งอยู่อำเภอที่ นาย ข.ทำงานอยู่ แล้วจะได้รับเงินค่าส่งของ โดยคนที่อ้างว่าเป็น รองผอ.โรงเรียนมัธยม(ตัวปลอม)ได้โทรไปติดต่อขอซื้อยางจากร้าน a แล้ว เพียงแค่ให้นาย ก.ไปรับมาส่งให้ร้าน b เท่านั้น เรื่องมันเหมือนจะจบแค่นี้แต่ปรากฎว่า เมื่อร้านยาง a เอาบิลค่ายางจำนวนแสนกว่าบาทไปเก็บ ที่โรงเรียนซึ่ง คนที่อ้างว่าเป็นรองผอ. ทำงานอยู่ที่นั่น ปรากฎว่ารองผอ.(ตัวจริง)ท่านนี้บอกเค้าไม่เคยโทรไปสั่งยางและไม่ได้ใช้โทรศัพท์หมายเลขดังกล่าวเลย ทางร้านยาง a จึงให้นาย ก. มายืนยันว่าเป็นคนไปรับยางจากทางร้าน a จริงๆ เมื่อนาย ก. มาพบรองผอ.(ตัวจริง)ท่านนี้จึงทราบว่าคนที่เค้าคุยติดต่อด้วยทางโทรศัพท์น้ำเสียง,สำเนียงเป็นคนล่ะคนกัน สรุปได้ว่า มีคนแอบอ้างชื่อรองผอ.ท่านนี้แล้วโทรไปสั่งยาง งานจึงเข้าที่นาย ก. ทันทีเพราะทางร้านจะเอาผิดกับนาย ก. ที่เป็นคนไปเสร็จชื่อรับยางจากทางร้าน a ไป และจากการพูดคุยกับยามของโรงเรียนนี้จึงทราบข้อมูลเพิ่มอีกว่า ก่อนหน้านี้2-3วัน มีผู้หญิงแต่งกายภูมิฐานไปสอบถามข้อมูลกับทางยามโรงเรียนว่า โรงเรียนนี้ ผอ.ชื่ออะไร รองผอ. ชื่ออะไร จึงแน่ใจคนที่แอบอ้างว่าเป็นรองผอ.เป็นมิจฉาชีพและทำกันเป็นขบวนการ จึงมีการสืบต่อจากหมายเลขโทรศัพท์ที่โทรคุยกันจากนาย ก. ปรากฎว่า เป็นซิมซึ่งซื้อจาก เซเว่นไม่ได้ลงทะเบียนจึงไม่ทราบตัวตนของคนที่ใช้ จากนั้นจึงตามต่อไปที่ร้านซ่อม b ซึ่งเป็นที่นำยางไปส่งจึงทราบอีกว่า ได้รับการติดต่อมาจาก นายข.ว่ามียางราคาถูกมาขายให้ด้วย อาชีพี่นาย ข.ทำจึงทำให้น่าเชื่อถือ ทางร้านซ่อม b ตกลงซื้อยางรถยนต์จำนวนมากจาก นาย ข. โดยจะชำระเงินด้วยการโอนเข้าไปในบัญชีของคนที่อ้างว่าเป็นรองผอ.ท่านนี้ จากนั้นจึงตามต่อไปที่นาย ข.ทราบเพิ่มอีกว่านาย ข.รู้จักคนที่อ้างตัวว่าเป็น รองผอ. ท่านนี้ผ่านระบบ ไลน์ เท่านั้นโดยไม่เคยพบตัวคนที่อ้างว่าเป็นรองผอ.ท่านนี้เลย และเมื่อนาย ข.คุยกับคนที่อ้างว่าเป็นรองผอ.ท่านนี้ได้สักพักคนที่อ้างว่าเป็นรองผอ.ท่านนี้จึงเสนอขายยางให้โดยอ้างว่าเป็นตัวแทนจำหน่ายยาง นาย ก.จึงจะขอหมายเลขบัญชีที่ ร้านซ่อม b อ้างว่าได้โอนเงินเข้าไปแต่ก็ได้รับคำตอบว่าเมื่อร้าน b โอนเงินเข้าไปแล้วก็ได้ฉีกทำลายสลิปไปแล้ว เรื่องก็เลยเริ่มถึงทางตันแล้ว อีกอย่างยางที่ทางร้านซ่อม b รับมาก็ใส่ให้ลูกค้าซึ่งเป็นขาจรไปหมดแล้ว
.......เรื่องนี้จึงสรุปได้คร่าวๆว่าโดนคนที่อ้างว่าเป็นรองผอ.หลอกกันมาเป็นทอดๆ คนที่ซวยที่สุดคือ นาย ก.ซึ่งเป็นคนเซ็นชื่อรับของไป ตอนนี้เรื่องกำลังอยู่ในระหว่างการเจรจากันครับ ขอถามน้าๆหน่อยว่าถ้าน้าๆเป็นนาย ก.จะทำยังไงดีครับ เรื่องนี้ได้ข้อคิดเยอะนะครับ 1.น่าจะมีการจดทะเบียนซิมกันเหมือนที่ 3 จังหวัดใต้กันนะครับเพราะเกิดอะไรขึ้น อย่างน้อยพอจะได้รู้หน้าตาคนร้ายบ้าง 2.ร้านยางปล่อยยางง่ายจังราคาแสนกว่าบาท 3.อย่าเชื่อใจใครง่ายๆเดี๋ยวนี้รู้หน้าไม่รู้ใจคนที่ทำมาหากินสุจริตต้องเดือดร้อนจากคนที่จ้องจะหลอกลวง
ที่เล่ามาอาจจะสับสนหน่อยนะครับไม่เข้าใจตรงไหนถามได้ครับ แต่ก็อยากเตือนน้าๆในคลับเราให้ระวังให้ดี คราวหน้าเค้าอาจจะเปลี่ยนสินค้าหรืออ้างว่าเป้นคนอาชีพอื่นๆที่น่าเชื่อถืออีก และจังหวัดที่อยู่ใกล้ ๆประจวบก็ระวังด้วยครับ เดี๋ยวนี้มิจฉาชีพมันเยอะ ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบครับ
Bookmarks