การเดินทางที่ใกล้สิ้นสุด... แค่เสี้ยวหนึ่ง ใกล้ดอยไตแลง..ใต้รัฐฉาน.. ใครจะรุ้มีอะไรภายใต้ฟากฟ้าเดียวกัน
การเดินทางที่ใกล้สิ้นสุด... แค่เสี้ยวหนึ่ง ใกล้ดอยไตแลง..ใต้รัฐฉาน.. ใครจะรุ้มีอะไรภายใต้ฟากฟ้าเดียวกัน
สุดยอด เลย.....
มีอะไรในเมืองลับแล... ที่หลายๆคนมองข้ามผ่านกับความเป็นวิถีธรรมชาติ...
สุดยอด
เมืองที่ไม่ได้ห่างไกลมากนักกับชายแดน... ชนกลุ่มน้อย ไทใหญ่ ปกากญอ และอื่นๆอีกหลายชนเผ่า. พระธาตุแสนงาม...
รวมถึง..เส้นทางพระนเรศ..ก่อนสวรรคต ใต้รัฐฉานแห่งนี้
.หลังจาก มีความอยากมาตั้งแต่ปี 49 เพื่อนคนนั้นบอกว่ารอก่อนสิเ้จ้า อยากมาด้วย (รอไป)ปีแล้วปีเล่า รอกันไปก็รอกันมา อะไรมันจะดีกว่าได้มาเอง.
หลังจากการทำงานที่ไม่แล้วเสร็จ...ไหนๆก็ไหนๆ เมื่อได้ลางานขอแบกเป้ไปตามหัวใจ. โดยก่อนหน้านี้จะแบกเป้ไปลาวทางเหนือ..แต่ดูแล้วเวลาท่าจะไม่พอเพราะการเดินทางที่นั่นถ้าวางแผนไม่ดีมีหวังตกรถเอาง่ายๆ"
เส้นทางแทบไม่ม่รถวิ่งสวนกันเลยนอกจาก แมงกะบื่อผ่านเทือกเขาที่ พวกเรามักขึ้นไปเก็บภาพ สวยๆ บนยอดดอย ระหว่างเส้นทาง..ผ่านหมู่บ้านเล็กๆ ขอบอกเล็กมากรายทาง
บางครั้งผ่านขุนเขา ทุ่งนา ไร่ ฟ้ากว้างไกล เมืองลับแลแห่งเชียงใหม่ที่ใครๆ มองช้าม เหมือนบ้านเรา ภูเขาแทบจะกลายเป็นเขาหัวโล้น
รถเริ่มเกียร์ต่ำไต่ระดับ เริ่มเห้นแนวต้นสนสามใบแล้ว สนเขา เกี๊ยะเปลือกแดง เกี๊ยะเปลือกบาง จ๋วง เชี้ยงบั้ง แปก ผ่านหมู่บ้าน.เลาวู.ไกลๆในหุบเขาด้านหน้า...สักวันคงได้มาเดินที่มุมนี้อีกครั้ง ไม่นานสูงสุดก็คือด่านทหารที่คอยตรวจ...ผู้คนเข้าออกที่นี่...ที่ด่านมีตลาดขายของเล็กๆ ข้างทางเป็นผักปลอดสารพิษ มีเด็กหญิงตัวน้อยๆ คอยหยิบจากแผงวิ่งมาขายให้นักท่องเที่ยวและชาวบ้านที่ผ่านไปมา
ผ่านแนวโค้งก็ึถึงหมู่บ้าน.
เส้นทางนี้เหมือนบ้านบุนเหนือ บุนใต้ที่พงสาลีเชียว ที่เล่นเอากะจะนั่งรถผ่านกลายเป็นต้องกระโจนลงรถเพราะความงามเยี่ยงนี้...
ผ่านตลาดเล็กๆข้างทางมีไม่มากนักกับร้านค้า เย็นแล้ว ห้าโมงกว่าฟ้าเริ่มมืดแล้วคะยังไม่รู้จะพักตรงไหนเลย
หลังจากได้ที่พักคืนละ 400 ไม่มีห้องแอร์ แพงกว่าที่เมืองลาวอีก เก้บของเข้าที่พักแล้ว..รีบเดินไปริมทุ่งนาเดินไปมาตกท้องร่องบ้าง กลัวก็กลัวได้ขนำ รังรักมาคะ
ทุ่งนายามเย็น..ใกล้พลบค่ำแล้ว...มีที่นา แต่ไม่มีขั้นบันได..ทำไงดี
เช้าวันใหม่กับการเดินทางตามเส้นทางเรื่อยๆ..ยามเช้าสายหมอกกำลังผ่านไป การสัญจรเริ่มคลืบคลาน.เลยเดินเล่นๆไปเรื่อยๆจากหน้าที่พัก
ใครจะรู้ว่าเมืองที่อยู่ในดอยสูงเสียดฟ้า จะรอการมาเยือนของเพื่อนๆ ชาวไทย.. ที่รักการท่องเที่ยว แบบไม่เรื่องมาก ง่ายๆ สบายๆ
บนเส้นทางสายเปลี่ยว.. เงียบๆ ไม่ได้ทำให้เจ้าท้อ..ลองก้าวเท้าไปตามเส้นทางด้านหน้า สองฟากทางด้านหนึ่งเป็นรีสอรท..เป็นป่า เป็นที่ว่าง
อีกฟากหนึ่งกลับเป็น..หน่วยงานราชการที่ไม่ไดหมกมุ่น รวมตัวกันอย่างในเมืองแนวต้นสนที่ขี้นเรียงรายตามถนน เสียงรถเครื่องไกลๆ ยังได้ยินถึงตรงนี้
กองแลนด้านข้างที่ดูสูงมากๆ กองแลนตรงนี้สวยมากคะ สีศิลปะ ได้ใจคิดไปถึงเมืองปายที่มีกองแลนให้ชมดินที่แฉะเหยียบแล้วจะนิ่ม จนเท้าเกือบจมบางแห่งเจ้าเดินตามไปอย่างระวังเป้พะรุงพะรัง กับกล้องตัวเก่งที่ออกมาพร้อมรบตรงนี้
ก่อนขึ้นไป เด็กน้อย ที่แต่งชุดซิ่นชาวไต ออกมายืนมองว่าเรามาทำอะไรกัน...
เลยเก็บภาพสักภาพก่อนตะกายสี่ตรินขึ้นเนิน
ระหว่างทางขึ้นมาีต้นไม้เล็กๆ ก็เก็บภาพไปตามเวลา
ในขณะนี้มี 1 ท่านดูกระทู้อยู่. (0 สมาชิกและ 1 ผู้เยี่ยมชม)
Bookmarks